locum tenens

[ loh-kuhm tee-nenz, ten-inz ]
See synonyms for locum tenens on Thesaurus.com
noun,plural lo·cum te·nen·tes [loh-kuhm tuh-nen-teez]. /ˈloʊ kəm təˈnɛn tiz/. Chiefly British.
  1. a temporary substitute, especially for a doctor or member of the clergy.

Origin of locum tenens

1
First recorded in 1635–45; from Medieval Latin locum tenēns “holding the place”
  • Also called, British, lo·cum [loh-kuhm] /ˈloʊ kəm/ .

Other words from locum tenens

  • lo·cum-te·nen·cy [loh-kuhm-tee-nuhn-see, -ten-uhn-], /ˌloʊ kəmˈti nən si, -ˈtɛn ən-/, noun

Dictionary.com Unabridged Based on the Random House Unabridged Dictionary, © Random House, Inc. 2024

How to use locum tenens in a sentence

  • Deus posuit eam in locum quendam communem, quem in tua rhetorica non habes nec in philosophia tua; is vocatur fides.

  • Tillmannus urbis architectus locum juxta tuam deformationem operabit.

  • Et preliandi diem et locum, hinc inde rex et eius emulus determinarunt.

    Beowulf | R. W. Chambers
  • Accepto praesidio verticem occupavit, hostes terruit, consuli spatium dedit ad subducendum agmen in aequiorem locum.

    Selections from Viri Romae | Charles Franois L'Homond
  • Pompeium, sed non esse uni omnia tribuenda, adiecissetque: Si quid huic acciderit, quem in eius locum substituetis?

    Selections from Viri Romae | Charles Franois L'Homond

British Dictionary definitions for locum tenens

locum tenens

/ (ˈləʊkəm ˈtiːnɛnz) /


nounplural locum tenentes (təˈnɛntiːz)
  1. mainly British a person who stands in temporarily for another member of the same profession, esp for a physician, chemist, or clergyman: Often shortened to: locum

Origin of locum tenens

1
C17: Medieval Latin: (someone) holding the place (of another)

Collins English Dictionary - Complete & Unabridged 2012 Digital Edition © William Collins Sons & Co. Ltd. 1979, 1986 © HarperCollins Publishers 1998, 2000, 2003, 2005, 2006, 2007, 2009, 2012