Advertisement

Advertisement

adunc

[uh-duhngk]

adjective

  1. curved inward; hooked.



Discover More

Other Word Forms

  • aduncity noun
Discover More

Word History and Origins

Origin of adunc1

1620–30; < Latin aduncus, equivalent to ad- ad- + uncus hook, barb
Discover More

Example Sentences

Examples are provided to illustrate real-world usage of words in context. Any opinions expressed do not reflect the views of Dictionary.com.

Rostrum tenue, breve, vald� depressum, frontis latitudinem superans, mandibul� superioris abrupt� adunc�, et ad apicem emarginat�, marginibus dilatatis, et inferioris margines superplicantibus.

Rostrum validum, compressum, sub-rectum; mandibul� superiore ad apicem obtus� adunc�, emarginat�, superioris margine inferioris marginem obtegente.

Rostrum breve, crassum, validissimum, ad basin cute tectum; mandibul� superiore adunc�; inferiore sub-recurvat�, breviore.

Rostrum breve, rectum, depressissimum, ferm� trigonum; mandibul� superiore ad apicem abrupt� adunc�, emarginat�; inferiore rect�, breviore; marginibus superioris inferiorem superplicantibus.

Hooked; as, a parrot has an adunc bill.

Advertisement

Advertisement

Advertisement

Advertisement


adumbrativeadust