Advertisement

Advertisement

fere

[ feer ]

noun

, Archaic.
  1. a companion; mate.


fere

/ fiːr; fɪə /

noun

  1. a companion
  2. Alsofier a husband or wife


Discover More

Word History and Origins

Origin of fere1

before 1000; Middle English; Old English gefēra, derivative of fēran to go; akin to fare, feirie

Discover More

Word History and Origins

Origin of fere1

Old English gefēra , from fēran to travel; see fare

Discover More

Example Sentences

Pedes quatuor, digitis fere aequalibus, totis lobatis, muticis; poris femoralibus distinctis.

Quintilian's criticism is indorsed by all scholars,--Lyricorum Horatius fere solus legi dignus, in verbis felicissime audax.

Degenerationes istae fere omnes cum masturbatione incipiunt.

Imo, rex augustissime—biennium fere apud lugdunenses Moratus sum.

Manetti says: "in amores usque ad maturam fere tatem vel paulo proclivior."

Advertisement

Advertisement

Advertisement

Advertisement


ferdutztferetory