Advertisement

Advertisement

lumine

[ loo-min ]

verb (used with object)

, Archaic.
, lu·mined, lu·min·ing.
  1. to illumine.


Discover More

Word History and Origins

Origin of lumine1

1350–1400; Middle English luminen, aphetic variant of enluminen to illumine. See limn

Discover More

Example Sentences

Unto him assents Macrobius, whose words are these; Terra accepto solis lumine clarescit, tantummod, non relucet.

Sed aditus specus accipit lucem; interiora nisi allato lumine obscura sunt.

Ita de spiritu spiritus et deo deus ut lumen de lumine accensum.

Also 'Qui procul est oculis, procul est a lumine cordis,' from Gartner, Dict.

The march movement is followed by an interlude depicting the mystery of night, as Virgil says, "tremulo sub lumine."

Advertisement

Advertisement

Advertisement

Advertisement


luminaryluminesce