Tarquinius
[ tahr-kwin-ee-uhs ]
noun
Lucius Tarquinius Priscus, died 578 b.c., king of Rome 616–578.
Lucius Tarquinius Superbus; "the Proud", died 498 b.c., king of Rome 534–510.
- Also called Tar·quin [tahr-kwin] /ˈtɑr kwɪn/ .
Words Nearby Tarquinius
Dictionary.com Unabridged Based on the Random House Unabridged Dictionary, © Random House, Inc. 2023
How to use Tarquinius in a sentence
Tarquinius pretium percontatus est: mulier nimium atque immensum poposcit.
Selections from Viri Romae | Charles Franois L'HomondSed Tarquinius id multo risit magis, dixitque anum iam procul dubio delirare.
Selections from Viri Romae | Charles Franois L'HomondTarquinius deinde bello aperto regnum reciperare conatus est.
Selections from Viri Romae | Charles Franois L'HomondAdeo infestis animis concurrerunt, ut ambo hasta transfixi caderent; fugatus tamen proelio est Tarquinius.
Selections from Viri Romae | Charles Franois L'HomondStatim Tarquinius a Tullia incitatus advocato senatu regnum paternum repetere coepit.
Selections from Viri Romae | Charles Franois L'Homond
Browse